2019 Yılı ve Bir Takım Planlar

Siz de bir şeylere başlamak için haftanın/ayın/yılın ilk gününü bekleyenlerden misiz? Alışılagelmiş bir gelenek olarak görünse de aslında kişinin kendisini güdülemesi açısından tartışılabilecek bir durum. Bende kaç zamandır bir atalet, bıkkınlık vardı üzerime kara bulut gibi çöken. Spora gitmeyen, kitap okumayan hatta sosyal medya ile bile çokça zaman geçirmeyen yani "doing nothing" hali. 2019'a girdiğimiz ilk hafta Gamze ile yaptığımız "habit tracker" ile ne zamandır okumak istediğim Mümin Sekman'ın "Ataleti Yenmek" isimli kitabını bitirdim (üzereyim). Aynı anda birkaç bir şey okumaya, dikkatimi okuduğuma yoğunlaştırabilmeye başladım. Zihnim dağınık, hiçbir düşünce ucuca eklendiğinde bir sonuca varamıyor ve her şey havada kalıyor gibiydim. Hala da düşünceler uçuşuyor ama ben artık bir kısmının arkasından yeni düşünceler üretip içlerinde boğulmuyorum. "StoryTel" uygulamasında keşfettiğim "Ev Yapımı Bir Paraşüt" kitabının da neredeyse sonundayım. 90'larda çocuk olan herkesin severek izlediği "Baba Evi" dizisinin "Bilge"si vardı hatırlar mısınız? Sevinç Erbulak oynuyordu. İşte bu kitabın seslendirmeni de ta kendisi. Zevkle ve zaman zaman metroda işe giderken kendi kendime gülümserken dinledim. Kitapta "Siz düşünceleriniz değilsiniz" dedikçe geçmiş ve gelecek düşüncelerde savrulmamayı öğütledim kendime (Onlar sadece düşünceler, benim düşüncelerim değiller).
Teze başladım ve bu yılımın en büyük iki hedefinden biri. Hafta içi her gün bakamıyorum tabi bazı akşamlar insan çok yorgun oluyor ama hedefi gerçekleştireceğimden eminim. (Kendini gaza getiriyor!)
Bu yılın habit tracker ına bol çarpı atmayı diliyorum.

İyi seneler..

California Legoland fotosuyla kapanış :)